Doğumumdan beş yaşına kadar bana anneannem sevgili Cemoş'um baktı. Boş oturmayı hiç sevmeyen, sürekli elinde bir iş olan çalışkan anneannem aynı zamanda da yetiştiği dönem ve çektiği sıkıntılar sebebiyle elindekileri değerlendirmeyi seven, müsrifliğe karşı biriydi. Yaz tatillerinde beraber kalırdık. Akşamları erken yattığından ben gece yarısı yatana dek her uyandığında "ışığı kapat artık, haydi yat" diye seslenirdi bana. 75-80 yaşında bile Ankara'da patchwork, kumaş boyama gibi derslere gidip sertifika almış ve tüm aileyi masa ve yatak örtüleriyle donatmıştı. Daha önceki yazılarımda gördüğünüz yatak örtüsü, çeyizlik olanlardandı. Tamamen kartonlardan kalıplar kesilerek elde dikildi. Bu arada çeyizlik yaptıklarının yanısıra eskiden kalan artık kumaşlardan da rengarenk yatak örtüleri yapmıştı. Bunlara baktıkça özellikle annem ve teyzem eskileri hatırlayıp anlatırlar. Ben bile "aa bu benim eteğimdi, aa bu benim bluzumdu" diye bakıp keyif alırım. Herşeyi değerlendirmeyi, (belki kötü ama) hiçbir şeyi atamamayı ondan öğrendim ben.
Bu yeni yazı dizisinde bahsedeceğim hobi işleri artık malzemelerden değil. Ama aldığınız ve rafa kaldırdığınız birtakım objeleri farklı bir görünümle nasıl daha keyifle kullanacağınız ya da nasıl işlevsel ve dekoratif hale getirebileceğinizle ilgili... Ben tümünü zevkle kullanıyorum. Belki siz de bu fikirlerden hoşunuza gidenleri uygularsınız ve ben de evinize bir hobi işiyle konuk olduğuma memnun olurum.
Bu anahtarlık fikrini bir dergide görmüştüm. Baktım ki bende de eski eşyalardan kalan anahtarlar var neden olmasın dedim. Önce bir tahta plakayı krem rengine boyayıp yine boyayla eskitme yaptık. Bunu halama borçluyum. O dönem gittiği ahşap boyama kursu bizlere de yaradı. Çok hobi işleri yaptık onun sayesinde. Daha sonra babam sağolsun kancalarımızı vidaladı alt tarafa. Kancaların üst kısmına da anahtarları boy sırasına göre sıcak silikon ile tutturdum ve çerçevecide son halini aldı anahtarlığımız. Evin girişindeki ayakkabı dolabının yan tarafına vidalandı ve eve her girişte hemen anahtarlarımızı takmamız için işlevsel bir objeye dönüştü. Size de ilham vermesi dileğiyle...
Yakında : Hobi İşleri - Evdekilere Ufak Dokunuşlar II (Takı askılığı)
6 yorum:
Cok guzel Selen. Calismaya katilan herkesin eline saglik :)
Ingiltere'de o anahtarlari hala kullaniyorlar biliyor musun? Evler 200 senelik olup hala kullanima acik olunca kilitleri bile degistirmemisler ic odalarda en azindan! Simdinin Kentsel Donusum Canavarlarina duyurulur...
Sagol Dilekcigim,
Eminim o İngiliz evleri tam bana göredir.
Eskiyi seven Selen...
Sevgili Kuzenciğim,
Rahmetli Cemile Teyzemin ve Teyzeciğimin ellerine sağlık.
Böyle değerli emeklere ve eserlere sahip olduğun için seni çok sanslı buluyorum. Ama "kıymetlilerimiz" de bu güzel el emeklerine sahip çıkan ve değerlerini bilen Selen imize sahip oldukları için bir o kadar şanslılar.
Sevgilerimle :)
Aman efendim pek utandim, tesekkur ederim nacizane iltifatiniza :))
operim cok kuzencim
Selen anahtarlık projesi şahane, takılı olan dolapta öyle
çok hoşuma gitti, bu dolabında hikayesini alalım biz bir ara, çok şirin çok güzel...
cnm
o dolap da benim meshur marangozun elinden çıkma. Girişte
Tepe Home'dan olan telefon sehpam ve aynamla takım olacak şekilde tasarladık o dolabı. Ayakkabılık olarak çok işimizi görüyor. Daha sonra dediğin gibi onunla ilgili de detaylı yazayim.
Öpüyorum
Yorum Gönder